Geguritan Bhima Suarga


 
BAGIAN I
BAGIAN II
BAGIAN III
BAGIAN IV
 

Geguritan Bhima Swarga mengisahkan perjalanan Bhima untuk menyelamatkan orang tuanya yaitu Pandu dan Dewi Madri dari alam neraka sebagai penerapan ajaran Guru Susrusa yang dalam cerita pawayangan Bali disebut Bhima ke Swargan. Bhima yang menjalankan tugasnya diiringi oleh merdah dan Tualen yang sesampainya mereka di tegal penangsaran tempat para roh menunggu giliran menghadap Bhatara Yama untuk menentukan apakah sang roh harus masuk surga atau ke neraka. Dalam penantian itu, para roh menerima hukuman sesuai karma wasana-nya. Geguritan Bhima Swarga menjelaskan pula bahwa penyucian atma hanya dapat dilakukan oleh putra yang baik, suputra, satya, jujur, tulus dan taat, setia kepada orang tua.
Kisah ini mengingatkan kita untuk beristirahat sejenak diantara hiruk pikuk, pergumulan hidup,dan merenungkan kembali ajaran karma phala, dimana setiap perbuatan yang kita lakukan akan juga mendapatkan buah yang setimpal dari perbuatan itu.

Teks Lengkap Dari Geguritan Bima Suarga

Pupuh Sinom

  1. Saking tityang nunas lugra, ring bhatara ne ka siwi, mogi tan keni upadrawa, milu ngiket sekar alit, wantah ipun uning nyarik, bhima swarga ngaran ipun, duk bhima lunga ka swargan, ngruruh atman biang aji, duk puniku, ida melingga ring kawah
  2. Dewi kunti mengandika, uduh dewa sareng sami, biang polih wisik ipian, atman ajin biang cening, kalaranan sedih kingking, maring kawah ya malungguh, sira ke ne jani lunga, ngeruruh atman i aji, kalih ibu, apang suud kasengsaran
  3. Sang bhima umatur sembah, tityang sanggup lunga mangkin, ring dija ke Ida melingga, dyastu maring kawah geni, sadyan tityang pacang ngalih, sampunang ja ibu kengguh, dewi kunti dahat ledang, mireng putranyane bhakti, mogi astu, madak sida kapanggihang.
  4. Dharmawangsa raris nimbal, uduh bima arin beli, tityang sadya mangiringang, sang arjuna matur aris, tityang tumut ngiring beli, sahadewa nuli matur, tityang muwah bli nakula, sareng kalih tumut ngiring, natan patut, manados putra drohaka
  5. Sang bhima malih mengucap, ngiring medabdaban linggih, ibu ring bunbunan tityang, beli maring netra manjing, sang partha ring ulu hati, nakula paha kiwa aku, sahadewa paha tengen, tualen mredah mangulanting, puput sampun, sang bhima mlecat ring akasa.

Pupuh Pangkur

  1. Pemargin ida sang bhima, sekadi ya angin baret maring langit, pemargin ida ne ngelantur, tan rarian peteng lemah, akueh banda ring marga ne kapangguh, sang bhima tan nglinguang, dening andel angga sakti
  2. Gelis mangkin kacarita, dening sampun sue ida ne memargi, pempatan mangkin kapangguh, tur sampun kalintangan, malih wenten marga sanga mangkin pangguh taler sampun kalintangan, ne mangkin raris ka panggih
  3. Rauh ring tegal penangsaran, irika ida mararian digelis, kangen ida mengerungu atmane masesambatan, aduh bapa kene lara titiang pangguh, neraka tan kodag-kodag, tan sida tityang nandingin
  4. Aduh meme tulung tityang, aduh bapa juang tityang digelis, sapuniki tityang lacur, kebus bang ngentak-entak, tan kuasa tityang manahenang kebus, bes ten wenten pasayuban, lemah peteng nandang sedih
  5. Aduh ratu tityang rahat, dong olasin tityang sedih kingking, napi iwang tityang ratu duke ring marcepada, duh kene san pangguh tityang ratu, nawegang ja supat tityang, bapa tityang dong jagjagin. 
  6. Atma-atma ne engkak-engkak, mangisep-isep sami sigsigan ngeling, membon ring baduri lutuh, baduri ne kepanesan, reges ligir tong ada kayu ngerembun, duh pedalem pisan atma, kangen ida sang bhima miragi.

Pupuh Durma

  1. Tan kocapan atma-atma ne mangengkak, kacarita sane mangkin, betarane ring nraka, sang jogor manik mengaran, ri sedek ida katangkilin, bek ring bencingah, mejajar-jajar melinggih.
  2. Sang suratma wara wikrama ne mangaran, kala upata taler malih, jogor manik ngandika, ih maman pada makejang, nah ento ke tingalin, atma teka, akehnyane tan wilangin
  3. Arep iwang pacang milara jak makejang, dosannyane tan ne gigis, sumaur wikrama, sambil mengangar pedang, bangun tumuli ne menyerit, kal sempal-sempal, pulang maring kawah geni
  4. Sang suratma malih ngerak kura kara, munyine ngebekin gumi, pacang paid tityang, pulang maring goh muka, jaga pacang kalisitin, pang ipun jengkang, antuk titiang menyakitin
  5. Dosannyane werat pisan maring lemah, awinan patut sakitin, punika upahnya, dosannya ngulurin manah, sapunika sarwi ningkrik, malih ngandika, sang jogor manik menyerit
  6. Lamun keto kema ke maman enggalang, tepak tengarane gelis, apang pada teka, pelancab betara samian, utusane munggah raris, maring wandira, kulkule mengembut mangkin
  7. Mabiyayuan munyin kulkule murirak, panjake rauh padingkrik, wenten ngunus pedang, wenten nganggarang etah, wenten ne nguyeng gegitik, mengangar blakas, wenten tumbak wenten keris
  8. Sami ngerak masuryak ngonjangan jagat, sarwa ia dangkrak-dingkrik, ngigelang senjata, galaknya memapak-mapak, krura mangreresin hati, kandugi kocap, ring purian suung sepi.
  9. Kacarita rauh ring tegal penangsaran, sang jogor manik menyerit, uduh maman samian, ne jani mapehan galah, mrejaya atmane sami, dosane corah, atma melaib mengigil

Pupuh Ginada

  1. Kanti bah bangun kauber, tundunnya kalantig-lantig, kesaup tur kapantigang, ada ngugut ada nyekuk, ada nyagur ada ninjak, ada malih, sane ngoros gredegang
  2. Atma ngeling nunas ampura, antuk sakit ne tan kadi, uyut atma mangengkak, atmane nyerit nunas-tulung, tuara ada ngalinguang, kesakitin, manut karmanya ring lemah
  3. Sang cikrabala mangerak, jani tampi karman cai, dosan cai liwat berat, tutur jati tuara gugu, atmane nangis duhkita, dewa gusti, dong wusan sakitin tityang
  4. Atma kauber ngelodang, kaja kauh miwah kangin, tur kalantig tundunnya, paksi raja ne maburu, tur kacotot matannya, celeng prapti, tur mangugut sada makpak.
  5. Malih ngelur sang cikrabala, taenang jani iban cai, dini madan nraka loka, tidong swarga pacang pangguh, sukeh madadi jelema, yaning tusing, demen ngardi sane melah

Pupuh Sinom

  1. Tuara manut parikrama, agama stata tungkasin, manados budak indria, tuara demen ngardi becik, nah dini tahanang cai, karman cai dugas idup, lamun iba dadi manusa, eda pesan demen maling, ulah aluh, ngalih brana nagih motah
  2. Eda melog-melog timpal, lagute iban cai ririh, pasti suarga bakat iba, buin eda demen majudi, eda maling anak istri , tutur reramane rungu, eda demen marikosa, tutur agama gugunin, suarga pangguh, yaning iba ring niskala
  3. Akueh atma kapunduhang, nangis pada kaerangin, sami sedih mesambatan, elinge mangebekin gumi, ada ngeling pontag-pantig, ada ane nunas-tulung, tong ada ne ngalinguang, kabiaparan sewai-wai, tanpa tanggu, nandang lara tan pegatan.
  4. Kauberin gajah jaran, kajekjek atmane raris, paksi raja teka nyander, atma melaib padidit, paksi raja manguberin, atma melaib bah bangun, ada elung ada kepek, awaknyane benyah latig, lima suku, pahanya kajekjek gajah.

Pupuh Samarandana

  1. Kocap ne ngulurin budhi, di mrecapada masolah, mangendah pelag solahe, tan sisipan siu temuang, dosanyane berat pisan, kabebed ring kepuh rangdu, jerat-jerit nandang lara.
  2. Ane demen manunjelin, pura sanggah muah umah, kalintang lintang sisipe, katunjel tuara jangkayan, bes iri teken braya, lima batis kahimpus, bhuta dudu mamilara.
  3. Ne demen nguwugan gumi, kenehe liwat curiga, tan maring ngawe rebate, ring desa twin ring banjar, bhuta jerang manyisipang, luir neraka ne kasaluk, aderes deres awaknya
  4. Wenten atma bagus genjing, sane mangkin wau prapta, tumuli tulus ature, tityang mangaturang sembah, aturnya mangalad prana, minab ipun nenten tau, deweknya pacang kalaran
  5. Sang jogor manik manengkik, pangucapne karurakara, sada sangar pisan ucapne, ih atma iba prapta, mati kenken ene iba, sang atma matur halus, tityang mati kageringan
  6. Wisaya orahang jani, duke hidupe ring lemah, tityang demen memancanin, manebek nyama braya, demen pisan mrarancaban, yaning ipun enyak turut, sapunika gawen tityang
  7. Sang jogor manik ne mangkin, mangerak ngonyangan kilat, jani tahanang ibane, ne kai maang upah, ka jemak kacempungan, ring jambangane ngaruduk, saget kelem saget ngenah
  8. Wenten atma rauh malih, sang jogor manik angucap, apa sigawen ibane, duke manongos ring lemah, ampura ja tityang dewa, tityang sugih wiakti kasub, due magedong gedongan
  9. Jogor manik angucap malih, suba ke madana punia, tekening nyama brayane, amitra adewa yadnya, duh ampura ratu tityang, jinah tityang pakulun, sayang pisan mekidihang
  10. Dwaning keto iba jani, iba atma demit pisan, jani tahanang dosane, iba atma tan pa tatwa, tong nawang tutur agama, sisip iba siu tahun, tangan suku kapentang
  11. Raris sisigan mangeling, mapangenan nyesel awak, eling ring agung dosane, sedih ipun mamulisah, matur sisip tityang dewa, aturnya pati jlamut, kapok tityang ratu bhatara
  12. Wenten atma anak sugih, setata mengaku tiwas, menilas pican widhine, bhuta terak manyisipang, kalanjak kajengka-jengka, bibihnya kaplug-kapluk, dosanyane nilas pica.

Pupuh Ginada

  1. Ginada mangkin nglanturang, tingkah atma-atma sami, ne magenah maring kawah, reh solahne salah laku, dosannya ngulurin manah, kangen jati, wyakti tityang miragiang.
  2. Wenten kapantig-pantigang, wenten ne ka iis-iis, wenten maante ban waja, matannya malodlod pesu, wenten maplangka adepa, sedih kingking, sedihe ngenyagang manah.
  3. Wenten atma deha bajang, awaknyane cenik langsing, kagantung ya prejanian, salahnyane sahi neluh, nepdep anak di pesarean, ya manesti, kagantung ya siu temuang.
  4. Atma tuwa malih prapti, memargi ya sambil sedih, sang jogormanik ngandika, mati kenken iba ditu, sang atma umatur sembah, inggih gusti, padem sedih tityang dewa.
  5. Pyanak tityang makatah, sami mangemasin mati, punika sedihang tityang, kandugi ngemasin lampus, sang bhutakala ngandika, keto nyai, sisip iba teteh bantang.
  6. Sang bhutakala ngandika, kene anak mati sedih, buin pidan yan manjadma, sinah iba kena pastu, manadi kancil iba, dosan sedih, tong nawang tutur agama.
  7. Saget wenten atma prapta, memarek sarwi ya sedih, sang jogormanik ngandika, mati kenken iba ditu, sang atma matur sembah, inggih gusti, padem tityang kageringan.
  8. Apa gawene di lemah, sang atma umatur aris, matur sisip tityang dewa, tityang wantah anak bekung, meled tityang madwe pyanak, sawyakti, ndaweg ratu paicayang.
  9. Sang suratma mangandika, ene panak panyonyoin, raris men bekung manyingal, manyonyoin mangkin laut, sagetan dadi babijal, kulang-kaling, men bekung ngeling ngurarat.
  10. Wenten atma malih prapta, kapandikain premangkin, apa gawene dilemah, sang atma raris umatur, wisayan tityang ngeleak, neluh nesti, malih rare tan jangkayan.
  11. Nyadinin anak manakan, nyaka beneh nyaka pelih, anak bajang anak tuwa, tan wenten mapilih bulu, punika dadoyan tityang, ngawe sakit, ampurayang ratu tityang.
  12. Sang kala menggah mirengang, suku nyane jeg mangijik, panyingakan mangurirak, sang atma raris kaintuk, ring lesung medaging basa, sedih kingking, sakit kebus kabinawa.
  13. Wus kintuk raris ka cakcak, ka besbes ka iis-iis, siyu tiban makelonnya, wus tugtug raris kapastu, apang manadi lelintah, ulad-alid, entek-entek kalimatek.
  14. Wenten atma begig prapta, melod-lod bolnyane mapaid, kereng mangentutin timpal, awanan bolnyane pesu, kakepung ban asu ajag, mangeliling, garang kuluk mangurarat.

Pupuh Maskumambang

  1. Aduh ratu kangen tityang mamiragi, atmane mangengkak, mangetus manah wiyakti, mangeling ka lara-lara.
  2. Peteng lemah sigsigan ya sahi ngeling, tur masesambatan, munyin nyane pulang-paling, aduh meme tulung tityang.
  3. Ratu agung kangen tityang mamiragi, elinge ngurarat, sedihe ngenyagang hati, ngiring ne mangkin lanturang.
  4. Saget wenten atma eluh rawuh mangkin, makampih belulang, asu gaplong mangepungin, deweknya kagarang-garang.
  5. Kanti ebah atmane kagarang cicing, sarirane ngenah, dosanne demen ngelamit, makamben olih ngelompang.
  6. Wenten atma deha tuwa mangkin prapti, rengas pamargine, wenten kaung mangenderin, capluk-capluk mameleteng.
  7. Jeg kajengka atma tuwa mangaliling, ditu ya kauyak, tur ya kasinanggamain, dosannyane deha tua.
  8. Atma balian sane wisayannya yukti, sahi mespes belingan, mespes rare jroning garbi, tan sah mangawe neraka.
  9. Kapilara manongos ring kawah entip, katugel raris tangannya, maring pempatan kajepit, makletek siyu tibanan.
  10. Atma ames sane mangkin malih prapti, bojoge menyagjag, manyepak tur maninjakin, mamregedeg marikosa.
  11. Tan jangkayan ban ibojog menyakitin, sarirannya ngenah, tapihnya laut ka sit-sit, kanti pesu bol landakan. 
  12. Malih wenten anak kereng nulup paksi, paksine punika, kaadol mangungsi pipis, sang paksi raja nyisipang.
  13. Kapidanda matannya kacotot jani, yan malih majadma, manadi wong buta cuil, dosannyane tan patatwa.

Pupuh Durma

  1. Sang bhima sane mangkin sampun prapta, siaku manusa jati, boya ja siaku atma sang jogormanik angucap, beh ngudiang iba mai, tuturang pang enggal, apang ira tatas uning.
  2. Sang bhima sane mangkin manuturang, sangkan siaku mai, mangalih ibapa, kalih mangalih ibiang, apang ida manggih luwih, ring niskala, orahang ungguhan eki.
  3. Jogormanik ne mangkin masawur nimbal, nyandang iba natan uning, reh iba jelema matah, jelema letuh tan porat, kesasar iba teka mai, jani tahanang, mati iba bahan kai.
  4. Kai nawang ane madan bhima saja, anak iya bagus genjing, bhawa krura kara, ne iba bhima tiruan, macecaya teka mai, nah ne tanggap, gagitik kaine jani.
  5. Sang bhima menggah pisan mamirengang, ngetor tangan suku kalih, pakejutjut anggan ida, cacinggakane mamurirak, dening ida katandruhin, tur kanista menggah tan dados ampetin.
  6. Jogor manik malih ne mangkin ngandika, yen tuhu bhima jati, nira mekon nyupat atma luh muani dadwa, sang bhima masawur jengis, sada bangras, nah kar laksanayang kai.

Pupuh Semarandana

  1. Atmane pajerit ngeling, sedih kangen mapangenan, ndulame meme bapanne, ratu agung supat tityang, tan sida tityang nahanang, dewek tityang lintang kebus, kebuse tan keneng lawan.
  2. Tan mari mangasih-asih, munyine manudut manah, nyag kayun sang mirengang aduh ratu tulung tityang, kene tityang kasengsaran, meme bapa nenten rawuh, nulung tityang sedeng lara.
  3. Uduh ratu biang aji, dong jagjagin ratus tityang, kakene sakit tityange, tan sida antuk nahanang, sapa sira sane olas, manyupat tityang i lacur, tityang sanggup kapanjakang.
  4. Sang bhima kangen miragi, atmane sedih mangengkak, kaketus kayun idane, ditu ida tan jangkayan, atma-atmane kajemak, luh muani ya kaduduk, kasupat ya prejanian.
  5. Sami atmane maningkrik, legannyane tan sapira, tumuli matur sembahe, duh sinuhun dewan tityang, tityang sumanggup memanjak, eda ja buin liunan tutur, kema ja mulih kalemah.
  6. Kacarita sane mangkin, atmane akidik pisan, ne kantun ring jambangane, wantah ne bancih kewala, luh muani sampun telas, kasupat sampun puniku, antuk sang bhima prekasa

Pupuh Sinom

  1. Parekane kapurian, matur ring sang jogor manik, naweg tityang ratu bhatara, gagesonan tityang nangkil, atmane sampun telah sami, atma bancih sane kantun, dening kasupat sang bhima, ajin biangnya tan panggih, ledang kayun, atma-atma wus kasupat
  2. Jogor manik brangti pisan, mangelur sada manyerit, uduh bala pekan nira, jani ada jlema mai, ngusak usik kawah dini, bhima sena aran ipun, jalan jani cak-cak bhima, ejuk oros cangklingin, pulang ditu, ring kawah cambra gohmuka
  3. Bhuta-bhuta sami prapta, girang pada padingkrik, seregep sarwa senjata, pedang tumbak miwah keris, kala upata taler prapti, sang wara wikrama tumut, tityang sanggup nyakcak bhima, jogor manik nual malih, jani kemu, jak makejang cak-cak bhima.
  4. Bhima sena teguh pisan, luir senjata tan mintulin, tali sami pada pegat, katusuk antuk keris, kesempal bhima mangkin, pedang keris pada elung, apan bhima bayu putra, mewat kawat balung besi, bhima ngunggul, sang jogor manik kasorang
  5. Gelis mangkin sang suratma, raris ida pedek tangkil, ring ida bhatara yama, panjak ratu pada jerih, bhima sena dahat sakti, ne jerih pada melayu, jogor manik sampun kasor, durus ratu pikayunin, mangda ipun, Bhima sida kakasorang 
  6. Bhatara Yama ngandika, yaning keto maman jani, manira ngarepin bhima, kimud yan kasorang jatmi, apan nira kuasa dini, jeleme matah mai rauh, usak-asik yama loka, asing gawe sampun pasti, palan ipun, jelek melah manut karma

Pupuh Durma

  1. Bhatara Yama ne mangkin raris memarga, kocap sampun ida prapti, kacunduk sang bhima, gelis ida ne mengerak, brangtine tan ampetin, ih cai bhima, nira arepin cai jani
  2. Dadi langgah iba mai ngusak kawah, nyupat atma-atma sami, cai apang nawang, dosan atma berat pisan, natan uning tata krami, jani iba, lakar anggon caru dini.
  3. Sang bhima raris nual ngandika bangras, siaku mai ayat ngalih, atman aji lan biang, kasengsaran ring kawah, tityang sampun kapicain, mangda nyupat, atma dadua luh muani
  4. Cai bhima dosan iba berat pisan, tahenang dosan iban cai, kalantig sang bhima, kasempal baong sang bhima, nging pedange benyah latig, kawalesang, ida sang bhima menangkis
  5. Ramia pisan yudane ring yama loka, saling sempal saling sigit, hyang yama kakasorang, dening bhima dahat kawot, hyang yama raris angucap raris, nira kasor, ne jani nira mejanji

Pupuh Ginada

  1. Mangkin nira pacang nyupat, atman biang aji cai, raris ida bhatara yama, nyemak atma kalih ditu, raris atmane kapulang, kawah geni, marupa jambangan ne lingah
  2. Sang bhima menggah ngatonang, hyang yama raris melaib, sang bhima laut menguber, tangkil ring bhatara guru, bhatara yama mamidarta, sahindik, biyuta ring yama loka
  3. Bhatara guru ngandika, nah maman mejalan jani, ketok jani tatengeran, bala pekan sami rauh, bhatara guru ngandika, uduh cening, napi sane kabuatang
  4. Sang bhima umatur sembah, tityang rauh mangrerehin, atman biang ajin tityang, kapulang ring kawah ditu, ida hyang yama masumaya, duke lilih, nyupat atman ajin biang
  5. Bhatara guru ngandika, yan keto raos cening, jani bapa ngicen nugraha, nah cening tinggalin ditu, ring dasar kawah gohmuka, ditu ajin, biang i dewa magenah
  6. 6. Sang bhima kejut ngatonang, kunti pandawa ne kawarni, mijil saking anggan bhima, tanpa ngitung bhima macebur, ring kawah jambangan linggah, mangererehin, atman ajin muah biangnya

Pupuh Ginanti

  1. Suwe sampun ia macebur, sang bhima durung mewali, jejeh yening ida padem, pandawa jaga mitutin, sami sampun putus asa, jaga ngalih ring kawah geni
  2. Saking tuduh bhatara guru, sang bhima sida mewali, makta atman ajin biangnya, marupa tulang mamutih, wus sang pandawa manyembah, tulang dadi kaput kulit
  3. Gentos rupa tulang iku, dados pandu dewi madri, sang pandu raris kalinggihang, sang pandawa nyembah malih, Sang pandu sida ngadeg, nanging tan sida memargi

Pupuh Sinom

  1. Wus bhima ngaturang sembah, saget sida ia memargi, nging durung sida mesabda, reh kaput dosannya nguni, dewi kunti lintang sedih, ngatonang ida sang pandu, tan sida ngetelang sabda, dewi kunti ngucap aris, cening bagus, kema lunga siwa loka
  2. Buat mangerereh tirta, tirta amerta kang nami, anggen nglukat ajin dewa, tirta amerta ne utami, pangleburan mala sami, yan tan lukat tirta iku, ajin biang dewa tuna, tuara sida metu munyi, dosan idup, ento ngaput ajin dewa
  3. Sang pandawa ne kocapang, bengong tan sida memunyi, antuk jejeh ne kalintang, sami sampun pada uning, ngererehnya lintang sukil, genahnya ring linggan hyang guru, kajaga dewata sanga, lipi agung mengiterin, korin ipun, mamutering tan reredan
  4. Raris ngandika sang bhima, tityang sadia lunga ngalih, dyastu kajaga dewata, dyastu mengetohang urip, cihna tityang dahat bakti, sampunang ibu ne kengguh, dangan ban tityan minehang, dewi kunti ngucap aris, madak asung, gelis mangguh tirta amerta.

Pupuh Pangkur

  1. Tan kawarna lampah bhima, kocap rauh maring siwa loka mangkin, dewatane pada tengkejut, ngaton jatma matah prapta, bhima apa rereh iba mai rauh, iki boya tongos manusa, jlema tusing dadi mai
  2. Bhima raris matur sembah, nawegan tityang ratu bhatara sami, sangkan tityang mai rauh, buat tityang nunas tirta, reh biang ajin tityang kasengsaran ditu, ida kaliput dosannya, natan sida metu munyi
  3. Dewatane sami menggah, ih bhima kaden apa tirta amerta iki, tuara dadi cai lungsur, sang bhima malih nimbal, yaning bhatara tan ngicen tityang nglungsur, tityang pacang nantang yudha, dyastu tityang nemu pati 
  4. Dewatane sami kasor, mengelantur pemargane sang Bhima gelis, ring bale pustaka rauh, bhatara bayu mangkin kocap, gelis ida tangkil ring bhatara guru, jaga mademang sang bhima, bhatara bayu kalugrahin
  5. Bhatara bayu kocapang, gelis tumedun ngarepin bhima mangkin, kocap bhima kasor sampun, bhatara bayu ajin ida, sang bhima kocapang mangkin sampun lampus, dewatane pada girang, dening bhima suba mati
  6. Sang hyang acintya kocapang, kangen ida mengantenin bhima pati, tumuli ida tumedun, bhima raris kauripang, bhima dahat brangti tur malih mengamuk, sami kepantigang ida, bhatara bayu ne brangti 

Pupuh Ginanti

  1. Bhatara bayu tumedun, bhima kapademang mangkin, hyang acintya manguripang, malih bhima nemu pati, sampun ping tiga padem, malih ida kaicen urip.
  2. Ne ping tiga bhatara guru, ngisep bayun bhima jani, reh tan sida kapademang, dadi bhima lemet mangkin, tuara sida ban mejalan, dadi kasor bhima mangkin
  3. Bhatara guru ya lumaku, mangkin suargan nenten shanti, tanpa bayu dewatane, tuara ada bayu abedik, ada ne kiap tan gigisan, ada ulung mangelilik.
  4. Ada sebet ada misuh, nguda kene lemet batis, bhatara guru ngandika, bhatara bayu subakti, waliang bayun sang bhima, pacang icen tutur jati

Pupuh Ginada

  1. Bhatara bayu tuara tulak, bhima kaurip ne mangkin, raris ditu kapandika, tangkil ring bhatara guru, singgih bakti atur tityang, nunas sisip, suka ratu ngampurayang
  2. Bhatara guru ngandika, mirib dewa durung uning, ne alih mai ban i dewa, tirtha amerta ne kawuwus, tirtha iku dahat utama, dahat pingit, tan dados icen manusa
  3. Jani bapa manugraha, melipetan idewa jani, sang bhima umatur sembah, suksma hyang bhatara guru, mangkin tityang pamit budal, gelis mangkin, sang bhima mlecat memarga
  4. Tan kocapan maring jalan, ring nraka ne prapti, tirta amerta kaketisang, dasa mala sami lebur, atmannya dadi sampurna, raris mangkin, pandawa mewali budal



Beryadnya dengan Sharing

Tak akan Mengurangi Pengetahuan